Lextalionis is afgelopen

Klik ergens op de pagina om deze melding te sluiten.

Lextalionis was de eerste langlopende reeks evenementen van Evolution Events met als setting de World of Darkness van White Wolf in de jaren 90 van de vorige eeuw.

Lextalionis was een larp die zich afspeelde in het fictieve Dorestad van 1999. De spelers namen de rollen aan van een van de Verwanten (zoals de vampieren zich noemen) of een van hun dienaren. Er werden twee keer per jaar hoofdevenementen georganiseerd die zich alleen 's avonds en 's nachts afspeelden op binnenlocaties, met speciale evenementen tussendoor zoals een nachtclub-avond, een in-character toneelstuk of de bestorming van een vijandelijk bolwerk.

Er werd veel tijd gestoken in aankleding, details van de setting en het maken van karakters, met een minimalistisch regelsysteem om zo veel mogelijk over te laten aan het spel zelf.

Er werd vooral gespeeld met thema’s zoals mensen en menselijkheid, morele dilemma’s en vragen zoals recht en onrecht, vooral wanneer de feodaal ingestelde Ouderen en de modernere Jongeren met elkaar in conflict kwamen.

De kroniek begon in het stabiele Domein Dorestad, al twee eeuwen geregeerd door de dezelfde Ventrue, Laurentia van Haeften. Als toonbeeld van stabiliteit werd men geacht zich te schikken naar de regels van de Camarilla, het grote Verbond van vampieren waarin de afspraak was dat ze verborgen zouden blijven en vanuit de schaduwen zouden regeren.

Hoewel de eerste paar evenementen werden gekenmerkt door stabiliteit en duidelijke leiding vanuit de Raad van Primogen, vaak de Oudsten van de Geslachten, werd het al snel zichtbaar dat er overal scheurtjes zaten, zowel in de Camarilla als de stad zelf. Vanaf Lextalionis 5, onze midpunt, was het duidelijk dat alles in een neerwaartse spiraal zat. Velen gooiden zich met enthousiasme in de strijd tegen de Sabbat, het collectief van vampieren die hun menselijkheid achter zich had gelaten, maar zij bleken niet de boosdoeners, maar last te hebben van hetzelfde...

Toen zelfs de stervelingen, schijnbaar bevangen door vreemde krachten, hier en daar zelfs successen boekten tegen de Verwanten was het duidelijk dat er echt iets heel groots gaande was, en sommigen begonnen in de schaduwen te fluisteren over het Einde der Tijden en ziektes die het bloed van de onsterfelijken tot as zou kunnen laten vergaan. En dat kon natuurlijk maar op een manier gaan...

Op het voorlaatste evenement maakten de Ouderen hun meesterslag door in een keer hun tegenstanders gevangen te nemen en deze in te zetten als voedsel, want alleen zo zouden ze de bloedziekte die hen plaagde tegen kunnen gaan. Hoewel de Jongelingen erin slaagden zich te bevrijden was de bloedziekte hen ook aan het verzwakken.

Op het laatste evenementen was er openlijke strijd tussen de Ouderen die zichzelf verdoemd hadden en de Jongeren die geloofden dat ze gered konden worden, en na een oneerlijke strijd leek het even of de Ouderen alsnog de overwinning zouden opeisen. Toch was er een kans op verlossing, en toen de rook was opgetrokken hadden een handjevol overlevenden hun menselijkheid herwonnen. Alle anderen waren as.

En daarmee was de cyclus te einde.

Klik ergens op de pagina om deze melding te sluiten.